Poznaj życie w Lesie Tajemnic

Asayagi

Zaczełam oglądać dom.Był po prostu cudowny.Spojrzałam na Amrasa.Chciałam mu sie przyjrzeć.Był wysoki,miał ciemną jedwabistą skóre i piękne fioletowe oczy.A po za tym był zabójczo przystojny (^^)

Amras

Elfk najpierw ciekawie rozglądała się po moim domu, lecz później zauważyłem jak wtopiła we mne wzrok. Przeszły mnie miłe dreszcze. Odwróciłem jednak wzrok trochę zawstydzony. Woda się zagotowała co dało mi pretekst do odwrócenia się. Dokończyłem robienie herbaty. Postawiłem dzbanek z herbatą, zapytałem się "Masz może ochotę na coś słodkiego." - miałem bowiem kilka kawałków pysznego ciasta.

Asayagi

-"Och z przyjemnością"-powiedziałam.Wciąz nie mogłam oderwac od niego wzroku.

Amras

Amras czuł na sobie jej zwrok, trochę go to rozpraszało. Wyjął z szafki talerzyki do ciasta i filiżanki do herbaty, po czym zaniósł je na stół. Następnie zajął się krojeniem ciasta. Ręce mu drżały, lecz jakoś sobie poradził bez większych trudności, poza małym skaleczeniem w palca. Położył ciasto na stole, próbując ukryć ranę palca, która zdradzała jego drobną nie poradność.
"Proszę bardzo, częstuj się" - podałem talerzyk i łyżeczkę oraz nalałem jej herbaty.
["Mam nadzieje, że nic nie zauważyła"] - myślałem.

Asayagi

Widziałam jak gdy krojąc ciasto rozciął się.Usiadłam koło niego.Bez pytania wziełam jego dłoń i wyleczyłam ponieważ znałam kilka zaklęć lecznia.Nagle zoriętowałam się że dalej trzymam jego dłoń.Zrobiłam sie czerwona.
*co się ze mna dzieje*-pomyślałam
Szybko ją puściłam i wziełam herbate by sie czym zając.

Amras

"Widze, że nic nie umnkie twojej uwadze" rzekłem uśmiechając się. Zobaczyłem delikatny odcień czerwieni na jej skroniach. Była trochę zmieszana.
"Asayagi, jak Ci smakuje moja herbata?" - powiedziałem spokojnie z uśmiechem, patrząc jej w oczy.

Asayagi

Spojrzałam w jego czyste fioletowe oczy
-"Masz racje nic mi nie umknie"-powiedzialam uśmiechając się-"...a herbata jest wyborna."

Amras

"Spostrzegawcza z Ciebie osoba, żadko się to zdarza. Cieszę się, że Ci smakuje herbata." - odrzekłem, odwzajemniając uśmiech rozmówczyni -"Wiesz nie wiem co się stało, zwykle jestem zręczniejszy" - ciągnełem dalej, próbując usprawiedliwić przypadkowe zranienie się.

Asayagi

Gdy mówił to odwrócił się w inną strone.Wykorzystałam to.Nagle moja twarz znalazła się bisko jego.Nagle odwrócił się....widać bylo że jest zaskoczony....gdy zobaczyłąm jego oczy z bliska tak mnie urzekły że nie wiedziałam ci robić.Siedziałam tak i nie wiedziałam jak mam to zrobić.....

Amras

"Masz przepiękne oczy." - odparłem zaskoczony tym, żę nagle tak blisko się zbliżyła, lecz powiedziałem to szczerze.
Mój Achernar wyszedł ze swojego kąta i przyszedł do mnie, patrząc na Asayagę. Zaczął obwąchiwać ją. To mnie jeszcze bardziej rozproszyło.
"T.to jest mój towarzysz, Archernar" - powiedziałem do Asayagi

Asayagi

Wykorzystałam to że się na chwile rozproszył.Zbliżyłam sie na szybko że lednie zdąrzył zauważyć.Pocałowałam go w usta.Był to krótki ale namiętny pocałunek.Potem szybko skierowałam sie do wyjścia gdzie czekałm Akumo.Z rozmachem otworzyłam drzwi.....

Amras

"Ej...poczekaj!, dlaczego uciekasz??" powiedziałem do Asayagi.
"Coś źle zrobiłem?" - dokończyłem z zakłopotaniem rzucając pytające spojrzenie w kierunki Elficy

----------------------------
Lecz ona wybiegła i natychmiast znikła na swoim jednorożcu

Asayagi

-"nie ty nie zrobiłeś nic źle ale ja nie wiem c-czy...."-zająkałam się troche-"...czy ty mnie chcesz"-dodałam a potem wskoczyłam na Akumo i zniknełam w ciemnościach.Kierując się do swojego domu.*nie mnie tu*

Egelion

"Witaj !! " -rzekł Egelion, gdy tylko zbliżył się do domu Amrasa

"Ja Egelion potrzebuję twojej pomocy....

Ostatnio w mojej osadzie wiele się zmieniło.. na gorsze niestety..... Informację które Tobie podam są poufne i nikt nie może się o nich dowiedzieć....

Krążą plotki, że nie potrafię zachować ładu w swojej własnej osadzie...Heh niedorzeczne !!

Musisz odszukać i przyprowadzić do mnie: Upadłego Anioła - podobno on również jest wysłannikiem Qualiona, być może opowie mi o swej misji na ziemi.... oraz Kibeth - "dziecię ciemności" - które niby chce zawładnąć całym Elfim światem...

Słyszałem także, że po Osadach krąży pewna osoba... Ehhh... Nieokrzesany, bezczelny i chamski Elf, podający się za mojego brata....
Sprowadź go do mnie.... Powinien być w jakiejś karczmie lub innym publicznym miejscu....

Pamiętaj jednak, że obie misje wymagają dyskrecji i nie masz zbyt wiele czasu na ich wykonanie. Nie pozwolę, by ktokolwiek wprowadzał chaos, nieład i anarchie do mojej osady!!

Chciałbym Cię prosić abyś zajął się edukacją bojową mojego syna. Dekret praw Księżycowej Osady wymagają udoskonalenia i unowocześnienia, więc mogę nie mieć czasu na treningi Erlonda....
Nie jest to jednak polecenie służbowe, lecz moja prośba osobista...

Jesteś jedyną osoba, na której mogę naprawdę polegać... Więc proszę nie zwiedź mnie !! " -na tych słowach zakończył swój wykład. Mówił szybko, wyraźnie i nie pozwalał sobie przerwać....

Po skończeniu, odwrócił się i odszedł, nie dając żadnej szansy i sposobności zatrzymania go....

Amras

Po dłuższym czasie nieobecności wreszcie wróciłem do domu. Posprzątałem trochę i uzupełniłem zapasy. Aby w razie czego mieć czym poczęstować ewentualnych gości.