Poznaj życie w Lesie Tajemnic

Asayagi

podeszłam do niego i położyłam mu dłoń na ramieniu.
-"nie martw się na pewno wszytko sie ułoży.Sądze że Rakszasa chce żebyś poświecił jej troche czasu ale uważam że powinneś z nią pogadac przekonać że jeste wazna ale przecież nie możesz poświecać jej calego czasu"

Egelion

"Prosze badz przy mnie berdziej spontaniczny i nie taki powarzny. Ja nie jestem twoim wrogiem ani podwałdym, że musisz na każdym kroku pokazywac swą wyższość." - te słowa skierowała do mnie dzisiaj rano...

Asayagi

-"naprawde tak ci powiedziała??....przecież to takie nie sprawiedliwe ty robisz co możesz żeby pogodzić prace i Rakszase a ona ci coś takiego mówi....??"
-"naprawde jej nie rozumiem"

Egelion

"Właśnie w tym problem, ja też jej nie rozumiem...I co powinienem zrobić?? Za parę dni ślub..." - nadzieja Egeliona gasła niczym liście rozwiewane przez wiatr. Wiedział że zbliża się dzień kiedy mały, biedny „listek” stawić czoła będzie musiał wielkiemu „huraganowi”...

Asayagi

-"mysle że powineines poważnie porozmawiać z Rakszasą...o was i o waszej przyszłości...."-powiedziała elfka stając obok przyjaciela-"...a co najważniejsze się powinienes się załamywać...-Spojrzała na Egeliona i promiennie się uśmiechneła.

Egelion

Uśmiech Nedii nieco pocieszył Egeliona, lecz to wciąż było za mało, by zmienić rzeczywistość:
"Pozostaje twoim dłużnikiem" - powiedział po chwili...po czym dodał:
"Ty...eee... " - Egelion zamierzał coś powiedzieć, lecz uznał, że może odnieść efekt nie zamierzony, zamilkł więc. Spojrzał jedynie na Nedie ciepłym, przyjaznym spojrzeniem.

Asayagi

Podobało mi się że egelion się nieco wypogodził.
-"widze że chciałeś mnie o coś zapytać.No wieć pytaj.Mnie możesz powiedziec wszystko..."

Egelion

"Nie, odpowiedziałaś już na wszystkie moje wątpliwości. Przynajmniej ty mnie rozumiesz, czasami wydaje mi się, że...." - na tym zakończył, wiedział, że więcej powiedzieć nie może.

Asayagi

-"oj prosze powiedz mi skoro już zaczełeś to skończ"-nie dałam mu za wygraną bo wiedziałam że to coś ważnego.

Egelion

"Uwierz mi, lepiej będzie żebyś tego nie wiedziała" - powiedział całkiem poważnie

Asayagi

Spojrzałam mu prosto w oczy
-"wiesz że mozesz mi wszystko powiedzieć....bez wzgęlu co to jest.Jesteśmy przejaciółmi.A przjanmniej tak mi się zdaje.Dlatego prosze cię żebyś mi powiedzial"
powiedziałam przysuwając się i jeszcze głębiej spojrzałam mu w oczy tak że nie mógł uciec.

Egelion

"No właśnie jesteśmy....przyjaciółmi" - rzekł, subtelnie patrząc w jej oczy
„Przyjaciółmi” – powtórzył szeptem.
Wzrok obojgu spotkał się w jednym punkcie. Oboje bacznie się obserwowali.

Asayagi

Przez chwile patrzyłam w jego piękne oczy.Zarumieniłam się......
*czyżby on mi sie podobał??"-pomyślałam ale natychmiast sie zganiłam-"oszalałaś przecież on nie długo wychodzi za Rakszase"
Jednakże nie mogłam oderwać wzroku od niego.

Egelion

"Jesteś moją przyjaciółką..... tylko przyjaciółką...
Doskonale mnie rozumiesz, ale ......czy zrozumiesz to? "
Egelion przekrzywił lekko głowę w prawo i namiętnie pocałował Nedię. Mimo iż wiedział, że źle robi, nie mógł przestać!!

Asayagi

Byłam kompletnie oszołomiona.Nie wiedziałam co mam zrobi.Ale czy ja wogóle chciałam cos robi??Było mi zbyt dobrze wie poddałam się bez oporu.