Poznaj życie w Lesie Tajemnic

Asayagi

-"a....."-troche sie speszyłam że tak nagle wyskoczyłam z taki powitanie-"z przyjemnością przyjde a kiedy i gdzie sie odbędzie??"

Egelion

"Ślub odbędzie się 25 listopada o godz. 19.00." - powiedział
"Cieszę się, że przyjdziesz..." - dodał po chwili, po czym skierował się w stronę wyjściowych drzwi

Asayagi

Odprowadziłam go do drzwi.
-"Ej zaraz czy to nie będą moje urodziny....hehe czyli będziemy mielu dwa świeta."-powiedziałam śmiechając się-"dziękuje za zaproszenie"

Egelion

Egelion uśmiechnął się, stanął za drzwiami. Wiatr rozwiewał mu włosy...postawił pare kroków po czym odwrócił się : "Przepraszam" - rzekł

Asayagi

Spojrzałam zaskoczona a potem uśmiechnelam się.Wyszłam z domu i skierowałam się w strone stajni.
..............
Jednak nie siedzialam tam długo i wróciłam do domu

Asayagi

Przyjechałąm tutaj i zsiadłam z Akumo.Przywiązałam do do drzewa a sama weszłam do domu.Usiadłam przy stole i zaczełam rozmyślać.......

Amras

Przybyłem na swoim Achernarze, po śladach z mojego domu, na całe szczęście mój towarzysz ma dobry węch i bez trudu znalazł drogę.
Zapukałem do drzwi domu, serce biło mi jak oszalałe, nie wiedziałem co właściwie robię.

Asayagi

Usłyszłam pukanie.Nagle rozluźniłam się *to pewnie Naora.Miała przynieśc swojego synka bym go popilnowała by ona i egelion mieli czas dla siebie*-pomyślałam.Otworzyłam drzwi i zobaczyłam....Amrasa.Nie wiedząc dlaczego strasznie ucieszyłam się najego widok i serce zaczeło mi mocniej bic.
-"To ty..."-rzuciłam bez zastanowienia.

Amras

"Wybacz to najście, ale u mnie tak szybko się wszystko potoczyło...Ehh sam nie wiem co mam o tym myśleć..." Odrzekłem zakłopotany z lekko spuszczoną głową z zawstydzenia

Asayagi

Uśmiechnełam się i powiedziałm
-"prosze wejdź"-zaprosiłam go do środka i wskazałam kanape-"..i usiadź."

Amras

"Dziękuje" wszedłem i zajełem miejsce na wskazanej kanapie.
"Wiesz, musimy o tym pogadać. Nie znamy się za dobrze, a taki przebieg spraw naprawdę mnie zaskoczył..." powiedziałem

Asayagi

Gdy go zobaczyłam nie mogłam się powstrzyma i usiadłam mu na kolanach a potem zaczełam namiętnie całowac.

Amras

Asayagi usiadła mi na kolanach i zaczeła mnie całować. Jej słodkie usta zespoliły się z moimi. Czułem się dziwnie, jak nigdy w życiu, nie było to jednak nie miłe uczucie. Jednak nie było to celem mojego przyjścia do niej. Dłońmi delikatnie trzymając za policzki odsunełem jej głowę, niech chciałem tego robić, ale tak było trzeba.
"Posłuchaj, ale nie zrozum mnie źle. Nie wiem czy jestem na to gotowy, tak słabo się znamy, a z drugiej strony tyle nas łączy...." - opuściłem swoję ręce, nie wiedziałem co będzie dalej. Z niecierpliwością czekałem na jej reakcję.

Asayagi

Moje oczy przygasły i starciły blask.Zeszłam z jego kolan i stanełam przy oknie.
-"Rozumie..."-powiedziałąm powoli-"...chyba masz racje"-dodałam zaciskając pieści tak mocno że paznokcie zaczynały wbija mi się z dłonie.Lecz stałam tak że Amras tego nie mógł zauważy.
-"IWesz jest już późno a zaraz przyjdzie Naora z dzieckiem które musze popilnowac.Tak wiec sądze że powinienieś już iśc.

Amras

Widząc jej reakcję, poczułem się źle jakbym ją skrzywdził, nie chciałem tego.
"Chyba masz rację. Powinniśmy to na spokojnie przemyśleć" powiedziałem. Podszedłem do niej i oparłem swoje ręce na jej policzkach i pocałowałem ją w usta.
"Dozobaczenia niebawem..." - powiedziałem i zaczełem kierować się w strone wyjścia.