Poznaj życie w Lesie Tajemnic

Asayagi

Jeśli chcecie o czymś pogadać lub po prostu napić sie herbaty to serdecznie zapraszam. Blue_Light_Colorz_PDT_16

Oto mój dom:

Asayagi

Elfka czuła się troche samotna ponieważ nikt nie chciał byc w jej osadzie ani nikt nie orzychodzi do jej domu.

Egelion

Pora była późna. Już księżyc wyłaniał się zza chmur, a gwiazdy zaczęły oświetlać osady. Zamyślona Nedia nie spostrzegła, że czyjś cień przeleciał za oknem...po chwili słychać było głośne:
" PUK! PUK!"

Asayagi

-"prosze"-powiedziała zaskoczona-"wejdź"

Egelion

Egelion zgodnie z poleceniem wszedł do środka:
" Późno już, ale nie miałem jeszcze okazji podziękować Ci...."

Asayagi

-"Podziekować ależ nie ma za co,to była dla mnie przyjemnośc."
Powiedzszając zapraszając Egeliona do środka i wskazując mu kanape by usiadł.

Egelion

Egelion usiadł...:
"Naprawdę nie wiem co bym bez ciebie zrobił" - powiedział, uśmiechając się lekko

Asayagi

-"Mówisz poważnie??ale ja chyba nie wiem o co ci chodzi"-powiedziała zastanawiając się o czym mysli Egelion.

Egelion

"Mam na myśli chyba przygotowania do ślubu" - odpowiedział niezręcznie

Asayagi

-"A..."-nareszcie zrozumiała elfka-"...przeciez nie ma za co to dla mnie przyjemnośc"-powiedziała ruzmieniąc się-"a jesli moge ci jeszcze w czymś pomóc to nie wachaj się spytać"-odpowiedziała ochoczo

Egelion

"Tak właściwie..."-zawahał się Elf- "chciałbym wiedzieć co sądzisz o Nas, znaczy o mnie i Rakszasie ??" - to pytanie nie przyszło mu z łatwością, ale teraz z nadzieją patrzył na Nedie...

Asayagi

Nedia doceniła to że Egelion zadał jej takie pytanie choć wiedziała że nie było mu łatwo
"no wiec"-zaczeła-"mysle że będziecie wspaniałą parą i bedziecie żyli szczesliwie oraz to że bardzo dobrze do siebie pasujecie.....jednym slowem będziecie idealną para"-odpowiedziała jednym tchem.Jednak zaraz się uciszyła ponieważ pomyslała że powiedziala to zbyt szybko i Egelion uzna że kłamała.

Egelion

Egelion wpatrywał się w nią z rozszerzonymi źrenicami:
"Też chciałbym tak myśleć" - dodał jak skończyła - "Rakszasa nie rozumie moich starań"...podszedł do okna, obserwując powiew wiatru mówił dalej:
" staram się dbać o Osadę, udoskonalać ją, troszczyć się i opiekować jej mieszkańcami. Bywa czasem tak, że nie mam czasu dla Rakszasy lub jestem...” - tutaj się zatrzymał, wziął głęboki wdech - "zbyt "oschły" - przynajmniej ona tak twierdzi...
Nie wiem co powinienem zrobić! Ty jako przywódczyni Osady Nocy zapewne mnie rozumiesz..."

Asayagi

Popatrzyła na niego ze współczuciem
-"oczywiście doskonale to rozumiem bo sama mam wiele do roboty....ale nie rozumiem jak Rakszasa może cię nazywac "oschłym"...??"-zapytała zdziwona przyglądając się mu swoimi przniekliwymi oczmi.

Egelion

"Nie powiedziała tego wprost, stwierdziła jednak, że traktuję ją jak "poddaną"..." - wciąż patrzył jak powiew wiatru unosi w górę liście drzew - "zapowiadało się tak bajecznie, a teraz, a teraz muszę wybierać między Osadą, a Rakszasą...Bo tych dwóch rzeczy pogodzić się chyba nie da!" -rzekł z wyraźnym smutku i żalem w głosie.