Poznaj życie w Lesie Tajemnic

Egelion

Spojrzałem na gości z niedowierzaniem....
Wstałem i rozłożywszy ręce na znak powitania rzekłem:

"Tak więc witam w mojej osadzie. Zwą mnie Egelionem - jestem tutejszym władcą...."
Cóż jeszcze mam rzec....hmmm.... " - tutaj przymknął oczy...gdy je otworzyłem przejechałem wzrokiem przez wszystkich zgromadzonych....

Numanesse

"Witaj wiele o tobie słyszałem. Jam jest Numanesse" - powiedziałem kłaniając się z wyrazami szacunku

Kibeth

"Kibeth... dziecie ciemnosci... eh... po co tu jestesmy" - zapytalam lekko znudzona...

Quendi

"Mnie zwą Quendi - jestem Elfim Protoplastą....

W jakim celu Nas tu zebrałeś Wielki Przywódco Osady Księżyca?? "

Egelion

"Aha...hehe... nie będę ukrywał zaskoczenia, ponieważ pierwszy raz jestem w takiej sytuacji.....
Podsumowując :
- Ty jesteś Numanesse - "Upadły Anioł", który właśnie odnalazł swoją dawną ukochaną....
- Ty zaś Kibeth – „Dziecię Ciemności” - pragnące zawładnąć światem....
- I oczywiście Elf-Protoplasta - Quendi...”

Egelion ciężko westchnął....

„Nie jestem może Elfem najstarszym (rzekł patrząc na Quendiego ), powiem więcej... może jestem tylko Elfem ( zerknął na dwóch pozostałych przybyszów ).... Ale bez różnicy czy jest to wysłannik Bogów, czy poddany Diabła: NIKT, powtarzam NIKT, nie będzie kpił z Przywódcy Osady Księżyca !! Nie pozwolę również by ktokolwiek zaszkodził suwerenności i bezpieczeństwu mojego kraju !!”

„Nie jestem barbarzyńcą i dlatego też proponuję Wam układ....
Polega on na tym, że albo podporządkowujecie się, albo ....." - niezręczna cisza - "GINIECIE !!" – wrogim spojrzeniem objął zgromadzonych....

„Dochodzą mnie przeróżne plotki: Elfy się boją, są zastraszane....- do Was należy rozstrzygnięcie tej sytuacji....”

Kibeth

wybuchlam smiechem -" chwila poczkeaj " - otarlam lze - "hehe, a to dobre, posluchaj... hihi... nikt mnie nie zabije, bo jestem niesmiertelna" - nagle zmienil mi sie humor i zrobilam zlowroga twarz- " i jesli cos ci sie nie podoba..." - po chwili stalam kolo Egeliona i wecolowalam w niego nozem, ktory byl moja reka - "zabije..."

Numanesse

"Ja nikogo nie zastraszałem i nie mam takich zamiarów." - odpowiedziałem zaskoczony tym osądem

Quendi

"Elf jest niewinny dopóki nie udowodni mu się win....
Wskaż więc dowody naszych zbrodni Księżycowy Władco, jeżeli ów takie posiadamy..." - rzekłem jak zwykle z niezachwianym spokojem...

Amras

"Hej Kibeth!" - zwróciłem się do niej
"Mogłabyś odstawić broń? Nasz władca na pewno nie chciał Cię urazić" - powiedziałem już spokojniej

Egelion

„A więc jednak to naprawdę „Dziecko Ciemności” Hehe...” – Egelion uśmiechnął się w duchu....

„Gdzie moje maniery...

Przykro mi, że w tak brutalny sposób ujawniłem Wam prawdę, jednak uznałem, że tak będzie najlepiej.....” – po tych słowach rozkazał żonie i synowi opuścić tę salę.....

„Tak więc....” – wstał, lekceważąc ostrze przyłożone do jego krtani....
„Co widzicie ?? „ – rzekł, patrząc przez wielkie okno, z którego widać było niemal cały obszar Księżycowej Osady....
„Tysiące budynków, a w każdym z nich beztrosko żyjące Elfy... – jest to jeden z niewielu widoków, który prawdziwym szczęściem napawa serce Przywódcy....

Są dwie rzeczy, dwa żywioły, które potrafią to wszystko zniszczyć :
- jeden z nich – naturalny – to czas....
- drugi – spowodowany agresją i zazdrością – to wojny....

Numenesse – twój autorytet i skrzydła tworzą z Ciebie potężnego wojownika...
Quendi – już nie raz udowodniono, że wiedza ma większą wartość niż siła....
Kibeth – hehe....potęga....!!

Każdy z was posiada specyficzne umiejętności, które wykorzystane przez Was lub inne Osady mogą zagrozić mi, lub moim poddanym....

Stare porzekadło mówi, że „ lepiej zapobiegać niż leczyć”....

Przykro mi......

Układ polega na tym, że wszyscy zgodzicie się przesiedlić na teren Księżycowej Osady i udzielić jej pomocy w sprawach militarnych, kulturalnych i gospodarczych....

W zamian otrzymacie obronę osobistą, ochronę zdrowia, statut najwyższych urzędników krajowych, i żołd....powiedzmy...1 tys. sztuk złota miesięcznie oraz dodatkowo 5 tys. za każdą wykonaną misję....

Co więcej zgodzę się ...... spełnić jedno wasze ŻYCZENIE – oczywiście jeżeli będę w stanie to zrobić i nie będzie to sprzeczne z prawami, normami i możliwościami mojej Osady.....”

– kończąc tymi słowami ponownie usiadł, oczekując odpowiedzi....

Numanesse

"Ja tu jestem w pokojowych zamiarach, nie jest moją intencją krzywdzić kogokolwiek, lecz wręcz pomagać. Ale jeśli już mogę o coś prosić, to pragnąłbym, aby mi i mojej ukochanej Jotoko, nie zabrakłoniczego do życia" - powiedziałem spokojnie

Egelion

"Tak jak powiedziałem wcześniej, mieszkańcy mojej osady zagwarantowane mają wszystkie potrzebne środki do luksusowego życia...
A tak honorowe osobistości traktowane będą z nadmierną gościnnością...."

" Moje działania mogą wydać się Wam niesprawiedliwe....Jednak ostatnie wydarzenia nauczyły mnie, że wszystko jest możliwe....:

Jak pozornie nieśmiertelny Elf może umrzeć??
Lub jak „Dziecko Ciemności”, będąc uosobieniem mroku może się zakochać ??

Jako przywódca zmuszony jestem to postrzegania niebezpieczeństw zanim się one pojawią....”

Naora

Starałam sie usłyszeć cokolwiek. Chociasz jedno słowo, które pomogłoby mi zrozumieć o co w tym wszystkim chodzi. Niestety nic nie usłyszałam. Skaleczyłam się w ramie. Rana krwawiła więc poszłam do medyka aby mi pomogła.

Kibeth

opuscilam noz ktory spowrotem zamienil sie w moja reke. popatrzylam na Egeliona i lekko podskoczyla mi brew (((brew Iruki from Naruto XD))) -"dobra nie wazne" - odeszlam od niego -"chodz Quendi... nic tu po nas... albo raczej po mnie. pieniadze nie sa mi potrzebne... a to co Egelion planuje... eh szkoda slow -.-'' bede neutralna... nie bede nic robic... zostane obserwatorem..." - popatrzylam na Egeliona-"i jak przyjdzie czas przyjde po kazdego z Was..."

Egelion

"Właśnie o tym mówię.... Nie pozwolę, by jakieś "dzieci ciemności" szwendały się po moich podwórkach, zastraszając mieszkańców mej osady !!

"STRAZ!! " - na komendę Egeliona do wnętrza sali wbiegła rzesza Elfów...

"Nikt nie zakłóci harmonii, ładu i porządku Księżycowych Terenów „

Łucznicy napięli łuki, wojownicy wyjęli miecze....

„Nie opuścicie tej sali bez mojego pozwolenia....więc proponuję rozstrzygnąć sprawę dyplomatycznie" - rzekłszy to wskazał siedzące miejsca, przy "okrągłym stole"

"Gdyż w innym razie... skończy się to tragicznie dla nas wszystkich"

* W tle słychać odgłos naprężanej cięciwy XD*