Poznaj życie w Lesie Tajemnic

Asayagi

Tutaj zanjduje się najbardziej romantyczne miejsce gdzie księżyc jest zawsze w pełni a gwiazdy świecą pięknie jak nigdzie indziej.Dlatego tutaj spotykają się zakochani lub ci co szukają partnerów......

Egelion

Wiem, że być może piszę to w złym miejscu, ale innego nie znalazłem.

Poszukuję "Księżycowego Elfa" na statusie Przewodniczącego Rady Osady ( czyli zastępcy przywódcy ) !!!
Charakterystyka : musi to być osoba inteligentna, kulturalna, posiadająca wiele wolnego czasu, chcąca często udzielać się na forum, najlepiej ze znajomością poprawnej polszczyzny.

Prawa i obowiązki zastępcy:
- posiada On wszystkie uprawnienia Przywódcy Osady, chyba że na jego "rozkaz" zostanie pozbawiony części z nich ( np. przy nadużyciach swoich praw )
- gdy zastępca wykaże się "rażącą" nieudolnością, będzie musiał przymusowo złożyć dymisję, a na jego miejsce zostanie wybrany następca.

Wszystkich chętnych zapraszam do "Domu Rodu Egeliona" gdzie rozpatrzę wszystkie zgłoszenia.

Naora

Przychodze i siadam koło rzeki. Czekm na tego jedynego i marze że kiedys on przydzie....

Egelion

Egelion szukając spokoju i odpoczynku przyszedł nad romantyczną rzekę. Usiadł na kamieniu i wpatrywał się w taflę wody. Wten ujrzał Rakszase...najwyraźniej czekała na kogoś...W głowie Egeliona pojawiła się myśl: "może to właśnie na mnie czeka... " ;P
W ciszy, co jakiś czas, spoglądał w stronę Elfki.

Naora

Zobaczylam przywódce osady księżyca. Uśmiechnełam się do nie i pomachałam ręką. w mojej głowie zaplontała się mysl "czyżby to był on?"

Egelion

Egelion widząc zachowanie Rakszasy zmieszał się lekko, chciał zostać i porozmawiać, ale obowiązki przywódcy Osady zmuszały go do porzucenia tego błogiego stanu i powrotu do rzeczywistości. Uśmiechnął się więc i zniknął w cieniu pobliskiego drzewa.

Naora

Widziałam jego zmieszanie. Ale skoro to był on nie mogłam pozwolić aby go stracić. Poszła do tego drzeba gdzie się skrył. i stałam obok niego w milczeniu wpatrzon w wode. Spytałam się go nawet na niego nie patrząc:

- Czujesz to co ja? - Stanełam na przeciwko niego i patrzyłam mu głęboko w oczy.

Egelion

Egelion zachowywał spokój, patrzył w głębie jej oczu...nastąpiła cisza, niezmącona cisza, słychać było niemal każdy odgłos wywoływany przez naturę...
Uczucia Egeliona mieszały się między poczuciem obowiązku względem Osady i uczuciem do ... Rakszasy. Wiedział, że taka sytuacja może się już nie powtórzyć. Odwrócił się i rzekł:
- " Czas pokaże czy „Sny” i „Księżyc” mogą być razem "
Zawiał wiatr, podrywając parę liści. Ich szelest był ostatnim odgłosem, który usłyszała Rakszasa, bo po chwili Egeliona już nie było...

Naora

Popłakałam się. Usiadłam i płakałam. Wiedziałam co do mnie czuje ale bał się co z tego wyniknie co bedzie jeżeli my bedziemy razem. Moje srece wraz z tą chwila pekło. Nie wiedziałam co mam poczynić. Dla mnie go m\chciałam rzucic to wszystko i przejść do niego ale zabrakło mi odwagi. Chciałam go poszukac, ale i tak zapłakana poszła nad srebry potok *nie ma mnie tu*

Egelion

Mimo, że Rakszasy już nie było, gdy Egelion powrócił, postanowił, że poczeka na nią...wiedział, że zbliżające się spotkanie nie będzie łatwe, ale wspierany przez przyjaciół z Osady wierzył, że wszystko się ułoży. Skoro jego pobratymcy zgodzili się na ten związek, on musiał zaakceptować i pogodził to co wydawałoby się niemożliwe - obowiązki przywódcy z osobistymi uczuciami. Miał nadzieję, że nie zakłóci to jego panowania, a jednocześnie wzmocni pozycje moralne siebie samego i innych Elfów.
Siedział więc na głazie, tak jak wcześniej, patrząc w tafle wody, wspominał przeszłość, widział teraźniejszość i starał się przewidywać przyszłość.

Naora

Ukryłam się za winoroślą. Widziałam go. Była w niego wpatrzona. Nogi sme mnie do niego zaprowadziły. weszłam we wode i podpłynełam do niego. Wyłoniłam się z wody i tak jak wtedy patrzyłam mu w oczy. Czekałam aż teraz on coś powie.

Egelion

Egelion zauważył Rakszase, wiedział, że teraz nie ma już odwrotu więc patrzył jej w oczy i starał się trafnie dobierać słowa. Wiedział że nie jest urodzonym poetą, ale chciał by ta chwila była niezapomniana i romantyczna.
- "Ja, Egelion przyznaję, że popełniłem błąd...chciałbym Cię przeprosić i....marze o tym, abyśmy resztę życie spędzili ze sobą".
Nie wyszło to tak jak oczekiwał, ale mimo wszystko miał nadzieję, że przyjmie jego zaloty.

Naora

Miałam łzy w oczach i patrzyłam mu jeszcze przez chwile w oczy. To musiało sie stać. Moje usta drżały podeszłam do niego jeszcze bliżej. Czułam jego ciepły oddech. Nie wytrzymałam pocałowałam go i powiedziałam:

- Tak. Ja też tego pragne.

Asayagi

Nedia przysiadła nad rzeką rozmyślajac.Miała nadzieje że ktoś przyjdzie i z nią porozmawia.

Egelion

Egelion uśmiechnął się. Zachował jednak opanowanie, gdyż przywódcy Osady nie wypadało ukazywać nadmiernie euforii. Cieszył się jednak, że sprawy tak się potoczyły, wiedział bowiem że pomału zbliża się do kulminacyjnego momentu w jego życiu.
Objął wzrokiem postać Rakszasy, a następnie rzekł:
- "Czy zechcesz towarzyszyć mi jako moja wybranka oraz tym samym zostać Betą Osady Księżyca?"
Tekst ten zabrzmiał sucho, ale tak też brzmieć miał. Charakter przemowy odbył się wcześniej, teraz pozostały tylko formalności. Egelion czuł niezwykłą radość, dziękował życiu i losowi, za dar który właśnie otrzymał, tym darem była Rakszasa...
Nie spodziewał się, że całej sytuacji przygląda się Nedia, siedząca nieopodal nad rzeką...